वडील
आई व वडील हे आपल्या भावविश्वातील,आयुष्यातील श्रद्धास्थान .आईवर खूप कविता आहेत.
मात्र वडीलांवर फारसं लिखाण वाचनात नाही.
माझा एक प्रयत्न..............
वडील
त्यांच्या खांद्यावर बसून
जग दिसतं ते आपल्याला नवं नवंच
आयुष्यभर घरासाठी वडील
होऊन राहतात कवच
सावरण्यासाठीच असतात
त्यांचे मजबूत हात
असतात वडील तोवर
जाणवत नाहीत आघात
ऊन वारा पाऊस झेलत
वडील लकाकी हरवून जातात
उडून जातात पाखरं तेव्हा
वडील एकाकी होऊन जातात
दाटून येतो कंठ गळ्यात
पण अश्रू पापणीतून गळत नाही
आपण वडील झाल्याशिवाय
मोठेपण त्यांचं कळत नाही
पोस्ट्स
३ टिप्पण्या:
kharay.......vadilanbaddal far kamich lihil jat...gharatal te ek as vyaktimatv ahe jyamule gharala adhar milto.aplyamage agdi tatsthpane ubhe astat.
khup chan kavita kharach aahe te aapalya gharat ek adhar to vadilach asatat,
chan ahe aavadli..he mi majhya pustakat chapen. thank you..
टिप्पणी पोस्ट करा